اصولا OTAها یا آژانس‌های مسافرتی آنلاین، در حال حاضر بیشترین نقش را در رزروهای هتل‌های دنیا و به‌ویژه ایران بر عهده‌دارند و در بسیاری موارد، نرخ و شرایط اقامت در هتل‌ها را تعیین می‌نمایند.
نخستین OTA ها، در اواسط دهه ۱۳۸۰ شروع به فعالیت کردند و ابتدا بلیت‌های هواپیمایی را ارائه می‌کردند و سپس به سمت رزرو هتل نیز گرایش پیدا کردند اما تا اواسط دهه ۱۳۹۰، آنلاین واقعی نبودند.
طی سال‌های اخیر، OTA های زیادی به حوزه هتلداری کشور، علاقه‌مند شده و تلاش کرده‌اند تا با روش‌های مختلف نظیر ایجاد پنل در بخش رزرواسیون هتل‌ها، اتصال کامل به PMS هتل‌ها، پذیرش ریسک و تأییدیه رزرو اتاق و سپس اقدام به رزرو در هتل و نهایتاً گارانتی اتاق‌های هتل‌ها، شرایط را برای رزرو آنلاین اتاق در هتل‌ها برای میهمانان فراهم نمایند؛ البته در این مسیر، مشکلات فراوانی خصوصاً در تعیین فروش اتاق، ایجادشده و رویه مشخص و یکسانی در این خصوص توسط هتل‌ها بکار گرفته نشده است.
رقابت نامناسب و غیر شفاف برخی از OTA ها در صنعت هتلداری کشور، خصوصاً در تعیین نرخ و تخصیص اتاق، مشکلات جدی را برای مدیران هتل‌ها و مسئولین رزرواسیون ایجاد کرده است. علاوه بر آن، امکان رزرو بسیاری از اقامت گاه‌های غیرمجاز و خانه مسافرها از طریق OTA ها، رقابت غیرمنصفانه‌ای با هتل‌ها ایجاد کرده است.
به نظر می‌رسد علیرغم نقش و انتظاری که از OTA ها وجود دارد، فعلاً تنها به فروش آنلاین اتاق‌ها توجه کرده و در خصوص بسیاری موارد مرتبط نظیر فروش دیگر امکانات و خدمات هتل‌ها، تحریک تقاضا و تلاش در جهت ترغیب مردم به سفر و اقامت در هتل، اتصال آنلاین به سیستم رزرواسیون هتل و مواردی ازاین‌دست، بی‌توجه بوده‌اند. انتظار می‌رود وزارت گردشگری و تشکل‌های مرتبط با حوزه اقامت، فعالانه‌تر به این موضوعات بپردازند.
هتلجار این OTAها را هم جزو بدنه صنعت هتلداری ایران دانسته و سعی دارد که در گزارش‌هایی عملکرد آن‌ها را رصد و در این خصوص شفاف‌سازی نماید.
