چهارماه گذشت

بند پی در معاونت گردشگری

آزمونی زودهنگام در مسیر تحول

بندپی در معاونت گردشگری؛ آزمونی زودهنگام در مسیر تحول

در ۲۰ آذر ۱۴۰۳، انوشیروان محسنی بندپی به‌عنوان معاون گردشگری کشور منصوب شد؛ مدیری با پیشینه‌ای در حوزه‌های اجتماعی و سیاسی، اما فاقد سابقه تخصصی مستقیم در گردشگری. از آن تاریخ تا امروز (۲ اردیبهشت ۱۴۰۴)، حدود ۴ ماه از آغاز فعالیت وی در این سمت گذشته است—مدتی نه چندان طولانی، اما برای ترسیم نشانه‌های اولیه مسیر مدیریتی او، قابل تأمل.

در این مدت، بندپی تلاش‌هایی در جهت معرفی محورهای جدید توسعه گردشگری مانند گردشگری خوراک و کودک داشته و در جریان نمایشگاه بین‌المللی گردشگری تهران، توجه ویژه‌ای به این حوزه‌ها نشان داد. همچنین وی با هدف کاهش تصادفات نوروزی، از استقرار «ایستگاه‌های استراحت سفر» حمایت کرد و با تأکید بر تعاملات بین‌دستگاهی، بر ایمنی سفرها تمرکز نمود.

از سوی دیگر، توجه به صنایع دستی و احیای روستاها با تکیه بر خانه‌های خلاقیت و نوآوری، نیز از اقدامات مثبتی است که بندپی در این مدت پیگیری کرده است.

اما در مقابل، انتقادات قابل‌توجهی نیز وجود دارد؛ از جمله:
نبود برنامه جامع و مستند توسعه گردشگری
پاسخ‌های غیرشفاف به نارضایتی‌های خدماتی در سفرهای نوروزی
و مهم‌تر از همه، شک و تردید کارشناسان به دلیل فقدان تجربه میدانی در صنعت گردشگری، که همچنان در فضای تخصصی مطرح است.

جمع‌بندی:
عملکرد بندپی در این مدت کوتاه، تلفیقی از تلاش برای نوآوری در مفاهیم و عقب‌ماندگی در ارائه برنامه‌ عملیاتی بوده است. با این حال، لحن مثبت، پیگیری ، نگاه بین رشته ای و گشودگی در تعاملات رسانه‌ای او خوب بوده و می‌تواند بستر اصلاح و پیشرفت تدریجی را فراهم آورد.
به‌شرط آن‌که با سیاست‌گذاری شفاف، بدنه متخصص و مشارکت ذی‌نفعان همراه شود.