۱۰۰ روز گذشت ، بودن یا نبودن، مسئله این است!
به بهانه عدم ابقاء یا انتصاب مدیران
بیش از ۱۵۰ روز از انتخاب دولت چهاردهم و حدود ۱۰۰ روز از انتخاب سید رضا صالحی امیری بهعنوان وزیر میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری گذشته و هنوز هیچ اتفاق خاصی حداقل در حوزه ابقا یا انتصاب معاونین و مدیران صورت نگرفته است.
اینکه ۱۰۰ روز عدد کم و یا زیادی است میتواند محل اختلافنظر زیادی باشد ولیکن آیا واقعاً انتخاب و یا استعلام جهت تأیید صلاحیت مدیران به این میزان وقت نیاز دارد، کمی جای تأمل است.
مطمئناً دلیل کندی تصمیم در انتخاب معاونان و مدیران کل اعم از ستادی و استانی مربوط به اخذ استعلامها نباید باشد، چون خیلی وقت است که اکثر وزارتخانهها با کسب نظر از مبادی قانونی، تغییرات اساسی را در این حوزه اعمال کردهاند؛ و اگر موضوع شناسایی افراد ذیصلاح است، آیا برای شناسایی دیر نیست؟
گرچه به نظر صالحی امیری که موضوع تغییرات را موجب پویایی خوانده و آن را در وزارتخانه مربوطه کاملاً تخصصی و فنی و خارج از سلیقه و احساس ارزیابی نموده قطعاً خوب و حائز اهمیت است. ولیکن این نکته میتواند بسیار مهم باشد که شخصی که بنای ریاست و مدیریت بر ساختاری را دارد، بهتر است که قبلاً با برنامه و شناسایی افراد شایسته قدم در راه بگذارد.
تصور نمایید که برای انتخاب یک رئیسجمهور، مردم به کابینه و برنامههای پیشنهادی او رأی دهند نهفقط به یک نفر. بدیهی است که در این حالت، شخصی که خود را گزینه شایسته سکانداری یک دولت یا یک وزارتخانه مینماید، موظف است که مدیران خود را قبلاً شناسایی و برنامههای کاربردی را ارائه نموده تا از اتلاف وقت و انتصابهای سفارشی و سلیقهای بر حذر گردد.
فی الحال زمان میگذرد و جریان شایعات در خصوص انتصاب و یا ابقا معاونین و مدیران در حال گذر است و این میتواند مصداق فرصتهای ازدسترفته قلمداد و موجب ضرر و زیان گردد.
گرچه مدیران مذکور به تأسی از شهدا که تاآخریننفس جنگیدند ان شاالله تا آخرین ثانیههای مدیریت، خدمت گذاری خواهند نمود ولیکن موضوع مدیریت منابع انسانی است و ممکن است شخصی پیدا شود که دچار بیانگیزگی شده که در حوزه مدیریت آفتی بسیار خطرناک است.
البته امیدواریم که با این گذران وقت، شاهد انتصابات شایسته بوده و حداقل علیرغم گذشت این مدتزمان، معاونین و مدیران توانمند و مجربی به صندلیهای کوتاهمدت مدیریت تکیه زنند.
