به نظر می رسد که وضعیت برخی از هتل های قم هر روز بیشتر از گذشته درحال نابودی است.
شاید حجم بالای زائرین خارجی قم دلیلی بر ناکارآمدی و ضعف بسیار شدید حاکم بر کیفیت برخی از هتل های قم بوده و یا شاید عدم توجه ارگان های نظارت کننده بر این هتل ها باعث بروز این اتفاقات بوده است.
محتمل ترین حالت شاید عدم دقت و نظارت مدیران مربوطه در این فضا بوده باشد.
علیرضا ارجمندی به عنوان مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی قم با مدرک دکتری عرفان و تصوف درحالی توسط مونسان وزیر وقت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بعنوان مدیرکل منصوب شد که طی حکم مذکور مقرر بود که درخصوص افزایش کیفیت هتل ها برنامه ریزی لازم را با بهره گیری از توان تخصصی صاحب نظران انجام دهد.
مونسان در حکم انتصاب ایشان عوامل تعهد و تجارب را باعث صدور حکم معرفی نموده در حالی که به نظر می رسد تجارب گفته شده نتوانسته کمک شایانی در این خصوص نماید.
اقامت نگارنده این متن در یکی از هتل های قم که عنوان بین المللی و چهار ستاره را نیز یدک می کشد و با قیمت شبی بیش از ۳٫۵ میلیون تومان در سایت ها معرفی می گردد یکی از بدترین اقامت ها در طول زندگی می تواند به شمار رود.
گرچه شکایت نگارنده متن قبل از درج در پایگاه خبری به مراجع مربوطه انتقال و جوابی دریافت نگردید وبه ناچار در سایر مراجع قانونی درحال پیگیری است ولیکن چرا پاسخ به سوالات زیر هیچ گاه در ذهن کارشناسان اداره کل مربوطه جهت رفع مشکلات این دسته از هتل ها مطرح نشده و اگر شده چرا نتیجه ای عاید نشده است؟
🔹مجوز دریافت قیمت بالاتر از نرخ های مصوب توسط چه کسی صادر شده است؟
🔹آیا قوانین تعزیراتی حاکم بر عملکرد این گونه هتل ها نیست؟
🔹 چه ارگانی مجوز بین المللی بودن و چهار ستاره را به این گونه هتل ها صادر کرده است؟
🔹آخرین چک لیست اعطای مجوز چهار ستاره توسط چه اشخاصی امضاء و تایید شده است؟
🔹دلیل عدم اقبال ایرانیان به این هتل ها چیست؟
🔹آیا چون بیشتر مهمان ها از اتباع خارجی در اینگونه هتل ها اقامت دارند باید به وضعیت هتل رسیدگی نشود؟
صورت ریز نکات به همراه شکایت به دفتر مدیرکل استان ارسال شده که حاوی نکات بسیار تاسف برانگیزی است.
اعتراض مهمانان هتل ها باید گوش شنوایی داشته باشد وگرنه اعتراض به مردم بابت اقامت در خانه مسافرها و اتاق های شخصی هیچ توجیهی نخواهد داشت. البته از حق نباید گذشت که خدمات برخی دیگر از هتل های این شهرستان در حد بسیار خوب بوده و بروز این رفتارها توسط برخی از هتلداران ، لطمه جبران ناپذیری به دیگران که تلاش فراوانی جهت بهبود کیفیت خدمات دارند خواهد زد .
هتلداری در شهرهای زیارتی حتما نیازمند توجه بیشتر است . کسب درآمد به هر قیمتی موجب توهین به مهمان و بی توجهی به زائر است.
در صورت عدم توجه ، در نوشتار بعدی نام هتل ، مالک و ریز مشکلات و … اعلام خواهد شد.
سربسته بگوئیم که باید کار را به کاردان سپرد . کسب درآمد به هر قیمتی در شان و منزلت برخی از افرد و ساختارها نیست .
