🔹 پست اول
🔴 قانونی که هست، اما اجرا نمیشود!
مالیات بر ارزش افزوده (Value Added Tax) یک مالیات غیرمستقیم است؛ یعنی مصرفکننده نهایی آن را میپردازد و عرضهکنندگان (فروشندگان خدمات یا کالا) آن را جمع میکنند و به دولت میپردازند.
چهار سال از تصویب قانون مالیات بر ارزش افزوده جدید میگذرد؛ قانونی که در ماده ۹ بند ۱۳ آن، خدمات اقامتی هتلهای یک تا سهستاره و مهمانپذیرها را از پرداخت مالیات و عوارض ارزش افزوده معاف میداند.
هدف قانونگذار روشن بود: کاهش هزینه سفر برای طبقه متوسط جامعه و حمایت از هتلهای کوچک و متوسط که می توانند نقش مهمی در توزیع عادلانه گردشگری داشته باشند .
اما اعتراض ها نشان میدهد که اجرای این قانون در سراسر کشور یکسان نیست.
در حالی که در برخی استانها معافیت کامل اعمال میشود، در برخی دیگر، ادارات مالیاتی همچنان از هتلها مطالبه مالیات میکنند — گویی قانون هنوز به آنها ابلاغ نشده است!
این تناقض در اجرا، نهتنها اعتماد بخش خصوصی را تضعیف میکند، بلکه نظم اقتصادی گردشگری را نیز بر هم میزند.
ریشهی این ناهماهنگی در کجاست؟
وقتی مجلس، در قالب «قانون دائمی مالیات بر ارزش افزوده» مصوب ۱۳ تیر ۱۴۰۰، صراحتاً هتلهای ۱ تا ۳ ستاره را معاف اعلام کرده، هیچ مقام استانی نمیتواند با تفسیر شخصی، اجرای آن را به تعویق بیندازد.
بهویژه که فلسفه این قانون، حمایت از اقامتگاههای مردمی و تقویت سفر داخلی است، نه اعمال فشار مالی مضاعف بر آنها.
🟢 البته تفسیر این معافیت قانونی ابهاماتی دارد .
ابهاماتی مانند اینکه هتلداران در «چه خدماتی» معاف هستند؟ آیا فقط اجاره اتاق مشمول معافیت است یا خدمات جانبی هتل (رستوران، خدمات تفریحی) هم مشمول میشود یا خیر.
برخی منابع میگویند خدمات جانبی معاف نیستند.
ادامه دارد ….
“هتلجار، دیدهبان شفافیت در هتلداری ایران”
