توسعه فقط رشد عددی نیست؛ بازتعریفِ نسبتِ قدرت و مکان است، و بازتولیدِ عدالت، هویت و سرمایه اجتماعی در زندگی مردم.
یادداشت دکتر سیدرضا صالحیامیری برای پایگاه اطلاعرسانی دولت، بر همین مبنا ایستاده است؛ نقد تمرکزگرایی تاریخی و تأکید بر «بازتوزیع عدالت فضایی–فرهنگی»؛ روایتی از حرکت دولت چهاردهم از مرکز به پیرامون.
سفرهای میدانی به رباطکریم، پرند، نصیرشهر و انجمآباد یعنی تصمیم در دل زندگی مردم، نه پشت درهای بستهی ستاد؛ الگویی از حکمرانی فرهنگی مبتنی بر اعتماد و گفتوگو.
در این نگاه، میراثفرهنگی شیء موزهای نیست، پیوند زندهی گذشته و حال است.
از مرمت کاروانسرای حاجکمال تا احیای قلعهسنگی پرند، هر پروژه فرهنگی، سرمایه نمادین و اجتماعی میآفریند.
توسعه بومپایه و مردممحور نیز در عمل دیده میشود: بومگردیها، مجتمعهای گردشگری و پیوند سرمایه خصوصی با حمایت دولت؛ مصداق روشن بازتوزیع عدالت فرهنگی و اقتصادی.
شعار «هر روستا، یک بومگردی» یعنی روستا، موتور فرهنگی–اقتصادی کشور است.
ابتکار کمیته توسعه زیرساختهای گردشگری استان هم نمونهای از «حکمرانی چندسطحی هوشمند» است؛ تصمیمگیری سریعتر، بوروکراسی کمتر و پاسخگویی بیشتر.
اینجا فرهنگ، قدرت نرم میشود و اعتماد، پیشران توسعه.
توسعهای که از حاشیه میجوشد و به متن میرسد؛ ایرانی متکثر و واحد، با تفاوتهایی که مایه انسجاماند.
راهی که از رباطکریم و پرند آغاز شده، میتواند الگوی ملی «توسعه پایدارِ هویتمحور» باشد.
هتلجار، دیدهبان شفافیت در هتلداری ایران
