سه وزیر ، سه نگاه
علی‌اصغر مونسان در شهریورماه ۱۳۹۸ وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شد. او ۲۳ ماه وزیر بود. قبل از تصدی صندلی وزارت، مونسان آخرین رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بود که از مرداد ۱۳۹۶ به مدت ۲۴ ماه بر صندلی سازمان منحله تکیه داده بود.
عزت‌الله ضرغامی در مرداد ۱۴۰۰ وزیر شد. مدت وزارت او که با بالاترین میزان رأی نمایندگان حاضر مجلس وزیر شده بود حدود ۳۶ ماه طول کشید. عمر وزارتش مستعجل بود و بعد از تغییر دولت صندلی وزارت را که خیلی گرم کرده بود به وزیر جدید سپرد.
سید رضا صالحی امیری در مردادماه ۱۴۰۳ در حالی وزیر شد که عضو شورای راهبری دولت چهاردهم جهت انتخاب وزرا بود.
قسمت سوم ( معاونان گردشگری ) :
مونسان هم‌زمان با اولین روز کاری خود، محمد محب خدایی را از کیش به‌جای میرهادی قره سید رومیانی که فقط یک ماه سرپرست معاونت گردشگری بود، در حالی معاون گردشگری خود نمود که تا روز قبل از آن مدعی بود که هیچ تیمی نداشته و تیم گرا نیست!. حکم انتصاب محب خدایی در مرداد ۱۳۹۶ صادر شد. محب خدایی هیچ گاه معاون وزیر نشد و بعداً به دلایلی ، نتوانست محب مونسان باقی‌مانده و در مهر ۱۳۹۷ با حدود ۱۴ ماه سابقه معاونت، جابجا شد.
مونسان آن‌قدر در تعویض یار دیرین خود تعجیل داشت که منتظر انتخاب جدید نمانده و محمد خیاطیان را که معاون توسعه مدیریت سازمان میراث بود را به سرپرستی معاونت گردشگری منصوب کرد.
در فرصت یک ماهه، قرعه به نام ولی تیموری افتاد.تیموری از بدنه تخصصی گردشگری کشور بود. بی حاشیه و آرام مسائل را دنبال می‌کرد و ۳۵ ماه از مهر ۱۳۹۷ تا شهریور ۱۴۰۰ در این سمت باقی ماند.
ضرغامی پس از حکم وزارت، بلافاصله تیموری را برکنار و علی‌اصغر شالبافیان را از بدنه دانشگاهی کشور که تحصیلات، مقالات و سخنرانی‌هایی در حوزه گردشگری داشت، به‌عنوان معاون گردشگری انتخاب کرد. عمر قانونی دولت سیزدهم به انتها نرسید و وزرایی که برای حدود ۸ سال برنامه‌ریزی کرده بودند، پس از پایان ۳ سال برکنار و معاونان آنان هم آماده رفتن شدند.
صالحی امیری هم در این حوزه بنا بر مصلحت خویش اقدام و در آذرماه ۱۴۰۳، انوشیروان محسنی بندپی را که سابقه سه دوره نمایندگی مجلس و استانداری تهران را داشت به‌عنوان معاون گردشگری کشور انتخاب کرد.
