روز جهانی گردشگری
از سال ۱۹۸۰، سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد روز ۲۷ سپتامبر را بهعنوان روز جهانی گردشگری جشن میگیرد. علت گرامیداشت چنین روزی، بالا بردن سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه جهانی و نشان دادن چگونگی تأثیر گردشگری بر ارزشهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در سراسر جهان است.
بدیهی است که گرامی داشت چنین روز یا هفتهای در صورت برنامهریزی دقیق، شاید بتواند به توسعه فرهنگ گردشگری کشور کمک فراوانی نماید. ولیکن به نظر میرسد که این هفته محل عرض تبریک، نمایش، گفتگو و افتتاح پروژهها شده است.
تقریباً در اواسط هفته گردشگری هستیم و به نظر نمیرسد که برنامه خاصی در حال انجام باشد. چند نشست و همایش و سخنرانی با حضور خودشان و پذیرایی از خودشان، نمیتواند برنامهای برای توسعه گردشگری بهحساب آید.
جالب اینکه برخی از افراد از تریبونهای مختلف استفاده کرده و این روز را به دیگران تبریک میگویند!. متنهای تبریک را که خوانده و صحبتهای منتشره که شنیدهشده، نشان نمیدهد که این تبریک دقیقاً بابت چیست؟! چه اتفاق مبارک و میمونی افتاده است؟
اینکه یک روز برای گرامی داشت و ارزش نهادن به صنعت گردشگری مشخصشده، جای تبریک دارد؟ همینقدر بعضیها را خوشحال میکند؟
برخی هم که تریبون را رها نمیکنند. دائماً در هر خصوصی صحبت میکنند و تا میکروفون جلوی خود میبینند شروع میکنند به صحبت کردن. هر چه هم که دقت میکنید چیزی متوجه نمیشوید. فقط مانده با این هزینههای بالای اینترنت و فیلترینگ، سخنان ایشان را دانلود کنیم و ببینیم تبریک ایشان بابت این روز را باید کجای دلمان بگذاریم.
در یکی از سریالهای پخششده در تلویزیون به نام “لیسانسیه های دو” هنرپیشه ای وجود داشت که هر وقت احساس شادی میکرد، با صدای بلند میگفت: تبریک به من، تبریک به تو، تبریک به همه … . شاید هم بعضیها از وضعیت موجود احساس شادی کرده و یا شاید هم وضع خوب است، ما خبر نداریم!