تشکیل شورای راهبردی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی
شورای راهبردی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در حالی تشکیل شد که بازهم خبری از نمایندگان حوزه کارکنان فعال در این صنعت نبوده و مجدداً برخی از افراد خاص دور یک میز نشستند.
گرچه این اقدام میتواند پسندیده تلقی شود ولیکن بهتر است در جلسات آتی از دیگر افراد صاحبنظر و فعال نیز دعوت به عمل آید.
گرچه حضور برخی از افراد مانند جمشید حمزه زاده و … در این نشست که جزو گزینههای جدی تصدی پستهای معاونت وزارتخانه هستند میتواند حرکتی روبهجلو تلقی گردد.
جالب آن است که حتی از ۱۵ نفر افراد منتخب کمیته معرفی وزیر، فقط ۲ نفر (علیرضا تابش و یدالله طاهر نژاد) به شورای راهبردی وزارتخانه دعوتشده و چهرههای شاخصی همچون غلامحیدر ابراهیمبای سلامی، ولی تیموری، مرتضی رحمانی موحد و … به شورا یا دعوت نشدهاند و یا این افراد به دلایلی تمایلی به ورود نداشتهاند.
سید رضا صالحیامیری، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی انگیزه تشکیل این شورا را پایانی برای فردگرایی و ایجاد گفتمان سازی جدید و نگاه نو، عنوان و اظهار امیدواری کرد که این شورای راهبردی بتواند به ایجاد گفتمان سازی جدید کمک کند.
صالحی امیری همچنین ادامه داده است که توسعه و پیشرفت با بهرهمندی حداکثری از تفکر اندیشهورز و خردگرا امکانپذیر بوده و افزود ما نیازمند تغییر نگاه و تغییر ریل مدیریتی هستیم تا به درک مشترک مفهوم برسیم. در این میان یکی از مهمترین کاربردهای این شورا، خلق ایدههای نو برای تحول در ساختار و عملکرد سیستم است.
گرچه بامطالعه سخنان ایشان و تحقیق در خصوص کلماتی چون پایان فردگرایی، ایجاد گفتمان سازی جدید، تفکر اندیشهورز، خردگرا، تغییر ریل مدیریتی، درک مشترک مفهوم، خلق ایدههای نو، تحول در ساختار و عملکرد سیستم، کاملاً متوجه نشدیم که ایشان دقیقاً راهحل رفع مشکلات صنعت گردشگری ایران را چگونه پیدا خواهند کرد ولیکن مطمئن هستیم که راه رسیدن به توسعه و تعالی در گردشگری ایران میباید از گفتار به کردار تغییر یابد.
سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی
به عمل کار برآید به سخندانی نیست
امیدواریم که در فرصتی به بررسی سوابق و توانمندی اعضای معرفی شده به تفصیل بپردازیم .
اولین جلسه اتاق فکر یا قشنگترش شورای راهبردی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در حالی برگزار شد که هنوز نتیجه و تصمیمات متخذه آن مشخص نشده و فقط گاها برخی از اعضا به فراخور تریبونهای در دسترس، به بیان نظرات پرداختند.
در همین وادی، طبق معمول سیل پیامهای تبریک و تهنیت بود که در سربرگهای رنگی و القاب پرطمطراق برای برخی از اعضای شورا در فضای مجازی دستبهدست میشود. شاید حتی سبد گل هم میفرستند که ما خبر نداریم.
نگارنده هنوز متوجه نشده است که این تبریکات بابت چیست؟ آیا عضویت در این شورا امتیاز و یا مقامی برای اعضاست که جناب وزیر فقط به افراد خاص داده و یا فقط تبریک میگویند تا زنبیل ارادت در صف بگذارند. البته جالبتر آنکه حتی نام برخی از افراد در لیست اعضای شورای مذکور نبوده ولی به آنها هم تبریک میگویند. کلاً تبریک میگویند که تبریک بگویند!
البته حتماً صالحی امیری میداند که وضعیت حال حاضر صنعت گردشگری، دستپخت برخی از همین افراد عضو شوراست که سال هاست سکاندار مسئولیت بوده و الان مشخص نیست که دقیقاً چکار میخواهند بکنند و غیر از نقد وضعیت موجود و سخنرانی در هر زمینه ،چه نسخه دیگری در جیب دارند.
ما پیشنهاد میکنیم که حلقه اعضای این شورا بسته نشده و بهجز چندنفری ثابت، شورا از نظر سایر صاحبنظران هم بیبهره نماند. اینکه از تکصدای به چند نفر صدایی برسیم، نمیتواند مصداق سخنان رئیس شورا در خصوص پایان دوران فردگرایی و رسیدن به مدیریت عقلایی مبتنی بر خرد جمعی تعبیر گردد.
صالحی امیری حتماً در این دوران چندماهه وزارت بهجز سفر خارجی و حضور در هتلهای پرستاره به این نتیجه رسیده است که حال گردشگری ایران خوب نیست و سکته عارض شده بر این بدن نحیف با خوراندن قرص سردرد نهتنها بهبود نیافته بلکه ممکن است بدتر نیز بشود.
هنرها سَراسَر به گُفتار نیست / دو صَد گُفت چون نیم کِردار نیست.»
.
.
برای بهبود وضعیت گردشگری یک کشور کارهای زیادی میتوان کرد .از تولید انبوه بخشنامهها،آییننامهها و دستورالعملها گرفته تا دیدوبازدید شهرهای داخلی و کشورهای خارجی،از سخنرانی در جلسات عریض و طویل گرفته تا خوردن صبحانه و ناهار کاری،از افتتاح هتلهای خاص گرفته تا ملاقات با برخی خواص،از انتصابهای محیرالعقول گرفته تا انتخابهای سفارشی،از … تا … .
ولی مطمئن باشید هیچکدام از این موارد دردی را دوا نخواهد کرد.چون اگر میکرد که تا حالا کرده بود!.
پا گذاشتن جای پای اسلاف و حرکت در همان مسیر( ولی پرزرقوبرق تر )،به همان مقصد خواهد رسید که دیگران رسیدند.به معنی واقعی کلمه ، هیچ !
برای کارهای بزرگ به آدمهای بزرگ نیاز هست.انتخاب و انتصابهای اشتباه و چاپلوسانه،مثال خودرویی است که چهارچرخ پنچر،موتور کامل سوخته و در گل گیرکرده و برخی بدون گواهینامه،با قیافه راننده حرفهای پشت فرمان نشسته و فرمان میپیچانند و سر از پنجره خودرو بیرون آورده و با لب و دهان مبارک،فقط بوق میزنند! بعضاً مانند همان صادق بوقی،یکشبه هم معروف میشوند.
اینها که فقط میپیچانند و فقط بوق میزنند،آفت صنعت گردشگری ایران هستند.
اتمام برنامه هفتم توسعه حدوداً ۴٫۵ سال دیگر است.قرار است به قول سید رضا صالحی امیری وزیر گردشگری ایران میزبان ۱۵ میلیون گردشگر شود.ابزار رسیدن به این آمار را افزایش ۵۰۰ هتل در این دوره پیشبینی نموده است.
حال سؤال این است که برفرض صحت آمار،پیشبینیشده است که چقدر نیروی انسانی ماهر برای این اتفاق میمون موردنیاز است .
طبق گفتههای کارشناسان اقتصاد،به ازای هر ۶ نفر گردشگر ورودی،یک شغل ایجاد میشود.یعنی نیاز به ایجاد اشتغال برای ۲٫۵ میلیون نفر ! آیا این ظرفیت وجود دارد؟
آیا خبردارید که هماکنون صنعت هتلداری ایران از کمبود نیروی انسانی در مضیقه است؟چرا وقتی حرف از توسعه گردشگری میشود فقط به ساختمان و سرمایهگذار و دادن تسهیلات میاندیشید؟
چه برنامهای عملیاتی( نه جزوه و سخنرانی )برای تقویت نیروی انسانی وجود دارد؟خبردارید که در مهمترین دانشگاه هتلداری ایران ، فقط تا سطح کارشناسی دانشجو وجود دارد؟ خبردارید که درصد بااهمیتی از دانشجویان و فارغالتحصیلان هتلداری ایران ، جذب هتلها نمیشوند؟
بهتر نیست اول چاه را بکنیم بعد سراغ مناره برویم!
اولین جلسه اتاق فکر یا قشنگترش شورای راهبردی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در حالی برگزار شد که هنوز نتیجه و تصمیمات متخذه آن مشخص نشده و فقط گاها برخی از اعضا به فراخور تریبونهای در دسترس، به بیان نظرات پرداختند.
در همین وادی، طبق معمول سیل پیامهای تبریک و تهنیت بود که در سربرگهای رنگی و القاب پرطمطراق برای برخی از اعضای شورا در فضای مجازی دستبهدست میشود. شاید حتی سبد گل هم میفرستند که ما خبر نداریم.
نگارنده هنوز متوجه نشده است که این تبریکات بابت چیست؟ آیا عضویت در این شورا امتیاز و یا مقامی برای اعضاست که جناب وزیر فقط به افراد خاص داده و یا فقط تبریک میگویند تا زنبیل ارادت در صف بگذارند. البته جالبتر آنکه حتی نام برخی از افراد در لیست اعضای شورای مذکور نبوده ولی به آنها هم تبریک میگویند. کلاً تبریک میگویند که تبریک بگویند!
البته حتماً صالحی امیری میداند که وضعیت حال حاضر صنعت گردشگری، دستپخت برخی از همین افراد عضو شوراست که سال هاست سکاندار مسئولیت بوده و الان مشخص نیست که دقیقاً چکار میخواهند بکنند و غیر از نقد وضعیت موجود و سخنرانی در هر زمینه ،چه نسخه دیگری در جیب دارند.
ما پیشنهاد میکنیم که حلقه اعضای این شورا بسته نشده و بهجز چندنفری ثابت، شورا از نظر سایر صاحبنظران هم بیبهره نماند. اینکه از تکصدای به چند نفر صدایی برسیم، نمیتواند مصداق سخنان رئیس شورا در خصوص پایان دوران فردگرایی و رسیدن به مدیریت عقلایی مبتنی بر خرد جمعی تعبیر گردد.
صالحی امیری حتماً در این دوران چندماهه وزارت بهجز سفر خارجی و حضور در هتلهای پرستاره به این نتیجه رسیده است که حال گردشگری ایران خوب نیست و سکته عارض شده بر این بدن نحیف با خوراندن قرص سردرد نهتنها بهبود نیافته بلکه ممکن است بدتر نیز بشود.
هنرها سَراسَر به گُفتار نیست / دو صَد گُفت چون نیم کِردار نیست.»
.