به گزارش خبرنگار میراثآریا، سیدرضا صالحیامیری وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، یکشنبه ۲۷ مهر ۱۴۰۴ در حاشیه دیدار با رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رایزنان فرهنگی، اعلام کرد: ایران در مسیر تثبیت جایگاه خود بهعنوان «قدرت فرهنگی جهان» حرکت میکند.
او گفت ایران در حال معرفی ظرفیتهای میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری به جهانیان است و در فهرست ۱۰ قدرت برتر میراثفرهنگی و ۲۰ مقصد برتر گردشگری قرار دارد. همچنین به میانگین هزینهکرد ۱۲۷۴ دلاری گردشگران خارجی اشاره کرد و حضور آنان را حامل «پیام فرهنگی و تمدنی» دانست.
با این حال پرسش اصلی باقی است:
آیا در عمل واقعا به این جایگاه دست یافتهایم؟
وزارت میراثفرهنگی طی یک سال اخیر از تشکیل کمیتهها و کارگروههای متعدد برای توسعه دیپلماسی فرهنگی و گردشگری خبر داده، اما هنوز خروجیهای ملموس و سنجشپذیر برای جذب گردشگر و تثبیت تصویر ایران بهعنوان مقصد فرهنگی برجسته ارائه نشده است.
چه اقداماتی مشخص، با شاخصهای قابل اندازهگیری، انجام شده که این ادعاها را پشتیبانی کند؟
نکته دیگر آنکه صالحیامیری مانند برخی وزرای پیشین، هنوز با زبان و نگاه جایگاه قبلی سنجش میکند؛ مشابه عزتالله ضرغامی که تا روزهای پایانی وزارت میراث، در هیأت رئیس صداوسیما ظاهر میشد.
این نقص بیش از آنکه تقصیر افراد باشد، محصول گذشتهای است که از مدیران دولتی دست نمیکشد و اجازه نمیدهد وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی به ساختاری تخصصی و حرفهای بدل شود.
این نقد باید شنیده شود:
جایگاه فرهنگی ایران با آمار نامشخص و مبهم حاصل نمیشود؛ نیازمند اقدام مؤثر، راهبرد روشن و گزارشدهی دورهای است.
باید دید وزارتخانه از ظرفیتهای واقعی خود بهره میبرد یا همچنان درگیر گفتمانهای پرطمطراق و بینتیجه است.
“هتلجار، دیدهبان شفافیت در هتلداری ایران”
