به بهانه عزل و انتصاب مدیران کل استانها
در چند وقت اخیر اخبار متعددی در خصوص عزل و انتصاب برخی مدیران کل استان‌های وزارت میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع‌دستی به گوش رسید .
افرادی قبای مدیرکلی را از تن بیرون آورده و برخی دیگر بر این صندلی‌ها تکیه دادند . مدیران کل استانها در اصل استانداران گردشگری وزارت میراث هستند . باید کار بلد و جهت رفع مشکلات حوزه مسئولیت خود تلاش نمایند .
کشور ایران کشوری کهن و پهناور است و شاید طبیعی بنظر برسد که بسیاری از استانها در حوزه نظارت و دقت بر میراث فرهنگی دچار مشکلات عدیده‌ای باشند . کم نیستند تعداد داربست‌هایی که سالیان متمادی بر روی یک اثر تاریخی نشسته و به امان خدا رهاشده‌اند . در حوزه صنایع‌دستی هم مشکلات کم نیستند . هنر دست مردم محلی نیازمند توجه جدی و حمایت‌های بی‌دریغ است . سالیان متمادی است که جهت حفاظت از جاذبه‌های حوزه خوراک ، موسیقی ، لباس و … هم خبرهای زیاد خوبی بگوش نمی‌رسد . و اما گردشگری که موضوع عام تمامی این حوزه‌ها می‌تواند به شمار می رود ، نیازمند توجه بسیار جدی است.
استانداران گردشگری که بر صندلی مدیرکلی جلوس می‌نمایند حتماً می‌باید خود را برای کاری سخت آماده کنند ، باید مدیر و مدبر و باتجربه باشند . باید تازه‌نفس و پیگیر باشند .
صالحی امیری به‌عنوان وزیر میراث فرهنگی و یا رئیس این استانداران گردشگری می‌داند که باید مدیران کارآزموده را لایق این سمت نماید . می‌داند و باید بداند که مسئولیت بزرگی را به این افراد خواهد سپرد و آن‌ها هم باید بدانند که پشت میز مهمی از بیت‌المال نشسته‌اند .
صالحی امیری خوب می‌داند که مدیر کلی گردشگری در استانها
ویژه افرادی نیست که دغدغه تدریس در دانشگاه‌ها را دارند؛
جای آقازاده‌هایی نیست که حالا آقا شده‌اند؛
مخصوص اشخاصی نیست که به خاطر برخی ارتباطات سال‌هاست به این صندلی‌ها چسبیده‌اند؛
محل مدیران پروازی و همیشه در جلسه خارج از سازمان نیست؛
مکان چاپلوسان و سفارش شده‌ها نیست؛
گردشگری استانها نیازمند مدیران با عزم و اراده‌ای است که دل‌سوخته و عاشق این صنعت هستند . گردشگری استانها به هوای تازه نیاز دارند.
