📌به استناد بخشنامه مهر ماه دبیر هیئت دولت، ممنوعیت انتصابهای توصیهای توسط رئیس جمهور ابلاغ و مقرر گردید با حذف توصیه سالاری، شایسته سالاری محقق گردد.
تصمیمی درست؛ اما دیرهنگام .آنقدر دیر که امروز بسیاری از صندلیها با «توصیه»،«قرابت»،«حزب» و «غیرتخصص» گرم شدهاند و ساختارها به این افراد خو گرفتهاند.
آقای رئیس جمهور ، ما در مقام ارائه نسخه نیستیم؛ راهحل نمیدهیم، نقد میکنیم:طی ماهها و سالهای گذشته، انتصابهای سفارشی زیادی پشت درهای بسته شکل گرفت و کار از کار گذشت. انتصاب افرادی بی سابقه ، کم سابقه و بی تخصص.
اما اگر بخواهید، میتوانیم فهرست همین انتصابها را—با تاریخ، جایگاه و سابقه—تهیه و ارائه کنیم.
اگر رئیس جمهور اعلام کنند «خبر نداشتند!»، تعجب ما از این میزان اختلال در گزارشدهی به مقام اول اجرایی کشور بسیار زیاد خواهد بود.
مگر نه اینکه هر امضا، سند و فرآیند باید با ساختاری مشخص قابل رصد باشد؟
آقای رئیسجمهور، خوب گفتید؛ ولی خیلی دیر گفتید.
دیر شد آقای دکتر؛
دیر شد برادر.
آنها حالا به لطف همان توصیه نامه ها ،صاحب رزومه شده و اکنون مدعی اند .صندلیها ی چسبیده به ایشان ،حسابی گرم شده و صاحبان توصیهنامهها مدتهاست در اتاقهای مدیریت مستقرند. حالا آنان خط کش دست گرفته و مدعی تشخیص سِرّه از ناسِرّه اند .
ما دیدیم و نوشتیم و غصه خوردیم؛ امروز فقط یادآوری میکنیم که این قصه، با یک عنوان و یک بخشنامه تمام نمیشود.
حتما صاحبان این قدرت ها با شکم های برآمده بزودی خواهند رفت.همانگونه که دیگران رفتند . اما حافظه افکار عمومی میماند و انتصاب هایی که امضای آنها را دستانی کردند که مدعی رعایت انصاف و عدالت بودند.
بارها در سخنرانی های خود تاکید کردید که”با هم راه پیدا میکنیم…”.
اما خیلی ها راه را بلد بودند ، اما صاحبان امضا ترجیح دادند که راه را با سفارش شده هایی بروند که تازه به راه افتاده بودند!.
فقط امیدواریم آنها راه صحیح را بروند و هزینه آزمون و خطای آنها را مردم و بدنه نحیف گردشگری و هتلداری نپردازند.
ما از ابتدا ،از همان کف خیابان کنار شما بوده ایم و تا انتها می مانیم ،اما اگر این بار ماجرا جدی است، نخستین نشانهاش نه شعار که روایت دقیق از گذشته نزدیک است؛ اینکه چه شد که این انتصابِ توصیهای ممکن شد و امروز قرار است چگونه از تکرار آن جلوگیری شود.
هتلجار،دیدهبان شفافیت در هتلداری ایران
